در قسمت قبل مقاله اخلاق اداری به تشریح و بیان کامل این موضوع از منظر علمی و ابعاد دینی و مطابق با اندیشه‌های اسلامی پرداختیم. همچنین در قسمت قبل در خصوص بهترین عملکرد در برابر ارباب‌رحوع و این‌که چگونه در مقابل مراجعه‌کنندگان رفتار کنیم؛ موارد مهمی ذکر کردیم.
مقاله پیش‌رو روش‌ها و راهکارهای موثری را برای ارتباط با همکار بیان می‌کند. درواقع افراد در محیط کار اوقاتی را با همکاران خود می‌گذرانند یا بنا به نوع کار، زمان‌هایی را باید کاری را به صورت گروهی یا مشورتی پیش ببرند. از طرفی نوع تعامل همکاران نیز بسیار جائز اهمبت است. بنابراین در قسمت از مقاله اخلاق اداری، بایدها و نبایدهایی در ارتباط با همکار ذکر شده است.
بایدها:
- احترام به همکاران و رفتار مودبانه و بانزاکت
- رعایت و داشتن رفتار مناسب همکاران خانم و آقا با یکدیگر در فضای اداره
- ارائه انتقاد سازنده و مؤثر در صورت نیاز جهت اصلاح و بهبودی
- داشتن وحدت ، صمیمیت و همدلی با همکاران
- همکاری، مشورت و مشارکت در انجام بهینه وظایف شغلی و سازمانی
- توسعه و توانمندی همکاران از طریق انتقال تجارب و تبادل اطلاعات
- امانتداری و حفظ اسرار همکاران
- امر به معروف و نهی از منکر
- محبت، الفت و صداقت در تعامل و ارتباط با همکاران
- کمک به انجام وظایف شغلی همکار در صورت نبودن ایشان در محل کار و یا در زمان مشغله زیاد ایشان
نبایدها:
- تجسس در امور شخصی همکاران
- انتقام جویی از همکاران و مراجعه کنندگان
- استهزاء و تخریب همکاران
- دخالت بی مورد در امور غیر مرتبط با وظایف محوله
- عدم توجه به نظر همکاران و عدم استفاده از مشارکت مردم در کارها
- سوءظن، بخل و حسادت به همکاران
